Vanochtend bij het aankleden moest ik ineens niezen. Onverwacht. Daarbij beet ik hard op mijn tong. Auw!

Omdat ik tegenover een spiegel stond, kon ik direct zien dat er bloed uit mijn tong stroomde. Auw!

Beneden aan het ontbijt vertelde ik het mijn vrouw die begripvol reageerde. “Dus daar stond je, alleen met je pijn, en niemand die het zag.”

Inderdaad. Zo was dat. Precies. Alleen met mijn eigen pijn. Niemand die het zag.

Nu ik aan dit kleine voorvalletje terugdenk, en de beschadiging van mijn tong nog kan voelen, vraag ik me ineens af hoe vaak Donald Trump vroeger als kind alleen is geweest met zijn pijn.

Hoe vaak zal hij zich op zijn tong gebeten hebben?