Pleidooi voor ander onderwijs
Op zoek naar een recept? Volgens wiens agenda? 23/05/2019
Dit is de derde van vier blogs over De Staat van het Onderwijs, het rapport van de Inspectie van het Onderwijs dat op 10 april jl. is verschenen. In deze blog ga ik dieper in op de gecamoufleerde onmacht waarvan dit rapport getuigt. Ik betoog dat samenwerking tussen mensen iets anders is dan ‘een wereld die meewerkt’. Er is een cruciaal verschil tussen een recept en een agenda. Het taalgebruik van onderwijsbestuurders verraadt echter dat we niet weten hoe we om moeten gaan met elkaars besluitvaardigheid, dat we nog steeds dromen van een maakbare wereld en dat we blijven verlangen naar een recept voor succes.
Onderwijsepistemologie 28/04/2019
Dit is de tweede van vier blogs over De Staat van het Onderwijs, het rapport van de Inspectie van het Onderwijs dat op 10 april jl. is verschenen. In deze blog ga ik dieper in op de ondoordachte epistemologie waarvan dit rapport getuigt. Ik betoog dat we wel graag iets zouden willen weten over leerlingen, studenten en de kansenongelijkheid in het onderwijs, maar dat over dergelijke abstracta eigenlijk niets te *weten* is. Een goed gesprek over de staat van het onderwijs heeft daarom meer last van dan baat bij zo’n ondoordacht epistemologisch verlangen.
Een filosoof leest ‘De Staat van het Onderwijs’ 20/04/2019
Dit is de eerste van vier blogs over De Staat van het Onderwijs, het rapport van de Inspectie van het Onderwijs dat op 10 april jl. is verschenen. In deze blog analyseer ik gedetailleerd de taalhandelingen die de inspectie zich in dit rapport permitteert: constateringen. Ik laat zien wat daar aan schort door één alinea zorgvuldig te lezen. Dat de inspectie van constateringen gebruik maakt, heeft zijn grond in drie zaken die ik in volgende blogs zal analyseren: een ondoordachte epistemologie, de neiging bureaucratische onmacht te camoufleren, en de droom van de moderniteit.
Sociale intelligentie 16/04/2019
Marktwerking in het onderwijs is een kwalijke zaak. Dat is niet alleen zo omdat concurrentie in een publiek domein ons geen goed doet, maar vooral omdat het een onderliggend en onjuist begrip van menselijke intelligentie versterkt. Dat vervreemdt ons van onszelf. En het doet nog iets meer: het vervreemdt ons van wat sociale intelligentie is. Daardoor zet het dat op het spel wat voor een samenleving het grootste goed is: gedeeld begrip.
De docent en de makelaar 14/03/2019
De onvermoede analogie tussen het werk van een docent en het werk van een makelaar kan helpen aspecten van het docentschap te belichten die we gewend zijn over het hoofd te zien. Dat komt doordat we het werk van de docent in feite stilzwijgend zijn gaan begrijpen aan de hand van een andere analogie, die waarin de nadruk ligt op het leveren van resultaat.
Stel dat we dat nu eens niet meer doen en ernst maken van het inzicht dat ook in het onderwijs het zweet op de juiste rug behoort te staan: die van de studenten.