Het Consortium voor Innovatie richt zich op de mbo sector en heeft als doel het bij elkaar brengen van mensen vanuit diverse onderdelen van organisaties, het ‘koppelen’ van mensen uit verschillende werkvelden en het zorgen dat mensen van binnen de organisatie in contact gebracht worden met mensen van buiten.

De CvI conferenties zijn een begrip bij de MBO instellingen. De laatste jaren zelfs uitgegroeid tot het meest toonaangevende evenement van MBO-Nederland. De doelgroep van Dé CvI conferenties is van Colleges van Bestuur, afdelingsmanagers, directeuren, praktijkopleiders tot docenten. Een CvI conferentie kent een deelnemersverhouding van 85% uit MBO instellingen en 15% overig. Voor en door professionals in het middelbaar beroepsonderwijs.

Op 29 en 30 mei 2024 vindt Dé CVI Conferentie plaats in NH Leeuwenhorst te Noordwijkerhout.

Eén van de keynote-sprekers ben ik dit jaar. (Ook vorig jaar stond ik gepland, maar moest ik door omstandigheden helaas afzeggen en was ik zo gelukkig dat Sjef Drummen in mijn plaats daar het woord kon voeren.) Ik zal een pleidooi houden voor een nieuwe kijk op de educatieve ruimte – een ruimte die wij in de huidige samenleving gewend zijn te creëren binnen de muren van de school hoewel wij allemaal weten “that it takes a village to raise a child”.

Het jenaplanonderwijs bestaat 100 jaar en dat wordt gevierd tijdens een tweedaagse parade op een geweldige locatie midden in de natuur. Er valt van alles te beleven in een boordevol programma met heel veel inspiratie, ont- en inspanning en plezier.

Op de tweede dag staat er twee keer een lezing van mij geprogrammeerd over een vijftal belangrijke onderscheidingen die we in het onderwijs geregeld over het hoofd zien of verkeerd begrijpen. Dat begint al met de vervorming van het oud-Griekse ‘σχόλη’ (‘school’) dat ‘vrije tijd’ betekent, dat wil zeggen de tijd die mensen krijgen om te oefenen met iets dat ze nog niet kunnen zonder dat ze op hun prestaties afgerekend worden. Helaas is de prestatiecultuur niet alleen dominant geworden in de hele samenleving, maar met name ook in het onderwijs. Dat spoort volstrekt niet met wat het wezen van de educatieve ruimte is waarin de ontwikkeling van jonge (en oude) mensen tot bloei kan komen. Ook voor het Jenaplan-onderwijs zal het terugdringen van de prestatiegerichtheid een fikse uitdaging zijn. Maar het is te doen, want er is geen enkele reden om te denken dat onderwijs er als een competitie uit zou hoeven zien.

Het Eerste Coöperatief Werkgeversverband van scholen in VO houdt geregeld een algemene ledenvergadering en soms vullen ze die aan met een inhoudelijk interessant onderdeel. Voor de bijeenkomst van 22 mei 2024 hebben ze mij gevraagd of ik dat inhoudelijke onderdeel voor mijn rekening wil nemen.

Ik zal de aanwezigen proberen te prikkelen met een verwarringsvoordracht waarin ik zal bepleiten dat we een ander model van cognitie nodig hebben, een ander model van leren en een ander model van het curriculum. Om over dat laatste een tipje van de sluier op te lichten: zullen we ophouden te denken dat een curriculum behoort te lijken op de looproute door een IKEA? Wellicht lijkt het meer op een wandeling over het wad, in het gezelschap van morele gastmensen, ontmoetingsreizigers en debutanten.