Jan Bransen

Leve het onderwijs (een grote groep van zo’n 100 vernieuwingsgezinde onderwijsbestuurders) organiseert in het Muntgebouw te Utrecht een congrestival waarop ik een workshot mag organiseren. (Het zijn 2x geen spelfouten, maar neologismen.) Een belangrijk onderdeel van de bijeenkomst is het vaststellen en ondertekenen van een manifest dat het gezamenlijke gedachtegoed vastlegt.

Met dat manifest wil Leve het onderwijs vervolgens een vuist kunnen maken en waarmee op landelijk niveau echt een verschil gemaakt kan worden. Ik hoop van harte dat we iets in beweging krijgen.

Ik heb de eer om als keynote spreker een voordracht te mogen houden tijdens het NRO-Congres voor onderwijs en onderzoek in de Jaarbeurs. Dat congres heeft de enthousiaste titel “Samen op koers” meegekregen.

Mijn voordracht heeft dezelfde titel meegekregen, maar dan voorzien van een vraagteken. Het hadden eigenlijk wel twee vraagtekens kunnen zijn, eentje na “Samen”? en eentje na “koers”? Want sinds ik dankzij mijn boek Gevormd of vervormd? in de onderwijswereld verzeild ben geraakt, heb ik gemerkt dat die wereld enorm gepolariseerd is. En volstrekt richtingloos.

Dat gaat dus spannend worden. Ik zal betogen dat cognitie een biologisch en gesitueerd vermogen is dat gericht is op het elimineren van ambiguïteit. Ik zal laten zien dat er in de sociale werkelijkheid – waarin zich de onderwijswereld bevindt – sprake is van een bijzonder soort ambiguïteit: normatieve ambiguïteit. Dat vraagt om een specifieke onderzoekende houding, die niet zozeer om ‘evidence’ draait maar om wederzijds begrip. Dat besef biedt ons de mogelijkheid om ons te bevrijden van de enorme problemen die de ceteris paribus clausule met zich meebrengt in de toepassing van de theoretische abstracties die het standaard onderwijsonderzoek te bieden heeft.

5 christelijke basisscholen hebben mij uitgenodigd om met hun directeuren in gesprek te gaan over vorming in het onderwijs.

Dit is hun aankondiging:

Jan Bransen ziet voor het basisonderwijs als hoofdopdracht ‘het automatiseren van zelfvertrouwen’.  Verder pleit hij ervoor om de eindtoets af te schaffen en te vervangen door een adviesgesprek. Als je er klaar voor bent ga je drie dagen naar school en twee dagen leer-werken, in een niet gedifferentieerde schoolomgeving, alle niveaus’s nog bij elkaar…

Socialisatie, personalisatie en kwalificatie ziet hij als belangrijke elementen van elke vorm van onderwijs, waarbij voor het basisonderwijs socialisatie de belangrijkste is. Hij analyseert scherp ons huidige onderwijs en daar kunnen we best wat van leren. Welke plek kennis heeft in zijn oplossingsrichting en wat dat dan is, dat is een goede vraag…

Stichting Spaarnesant verzorgt het openbare basisonderwijs in Haarlem. Om ook haar personeel optimale ontplooiing te kunnen bieden, bestaat de Spaarnesant Academie. Voor alle directeuren organiseert deze academie een tweedaagse die ik mag openen met een inspiratielezing over mijn onderwijsvisie.