Bij het Congres Donders Ontmoet Onderwijs 2018 mag ik de dag afsluiten met een column. Ik zal het hebben over de vreemde harde knip die we in het onderwijs hebben gecreëerd tussen ‘leven’ en ‘leren’. Dat leidt tot het bizarre, incoherente idee dat ons leven uit twee delen bestaat, met een eerste deel waarin jongeren moeten ‘leren’ en een tweede deel waarin volwassenen mogen ‘leven’.
Leven en leren laten zich echter helemaal niet uit elkaar trekken. Er is geen laatste schooldag. Mensen leren levenslang. En leerlingen doen gewoon al aan het maatschappelijk leven mee. Laat ze dat voelen. Zet ze niet weg in een wachtkamer waarin ze alleen voor spek en bonen meedoen. Dat is dé manier om ze een hekel te laten krijgen aan leren. En dat is natuurlijk helemaal niet goed voor hun levenslust.

Je kunt de column hier nalezen.